Thursday 28 June 2007

Στο 10 με τόνο!


Με τα απανωτά φωτορεπορτάζ, δεν κατάφερα να κάνω ένα πιο επίκαιρο αφιέρωμα στο Παρά Πέντε, αλλά δεν μπορούσα να μην πω δυο λόγια, έστω και καθυστερημένα. Δεν θα σας πω ότι είναι η καλύτερη σειρά που έχει περάσει από την ελληνική τηλεόραση, γιατί και πιο παλιά μου είχε αρέσει πάρα πολύ το Είσαι Το Ταίρι Μου (που το έβλεπαν μέχρι και οι φίλες μου οι Αγγλίδες - με ταυτόχρονη μετάφραση εννοείται, γιατί τα ελληνικά τους είναι λίγο basic) και ακόμα πιο πριν Οι Απαράδεκτοι, Οι Τρεις Χάριτες και αρκετές άλλες, που αλί κι αν καταλαβαίνω γιατί δεν τις βγάζουν σε DVD τόσα χρόνια.

Το Παρά Πέντε το γνώρισα αφού είχε φτάσει στη μέση της πρώτης σεζόν. Μιλούσαμε ένα βράδυ στο MSN με μια φίλη μου και μου λέει: Vlepeis para 5; Της απαντάω: Vlepo kai 10, einai kala? Όχι μου λέει, είναι καινούρια σειρά, έχει πλάκα, να την δεις κ.λπ. Θυμάμαι τα πρώτα 10 επεισόδια μού τα έστειλε σε CD (γιατί τότε δεν είχα ακόμα ανακαλύψει τα torrents). Έκατσα να τα δω ένα απόγευμα Σαββάτου, και γελούσα όλο το σαββατοκύριακο! Όχι μόνο με τις εμπνευσμένες ατάκες, αλλά και με την μουσική επένδυση, που κατά τη γνώμη μου απογείωσε κάποιες απλά αστείες σκηνές. Π.χ. μουσική υπόκρουση την ώρα που η Ζουμπουλία βλέπει ένα ζευγάρι ανδρών να περπατάει αγκαλιά: Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά...

Είναι δυνατόν να μην γελάσεις;

Μου έχει μείνει στο μυαλό το επεισόδιο με τις ταυτότητες από τη δεύτερη σεζόν. Το είχα κατεβάσει από το διαδίκτυο (να 'ναι καλά το greek-movies.com) στο iPod για να το δω πηγαίνοντας στη δουλειά. Εκείνο το πρωί γέλασα τόσο πολύ μέσα στο τρένο, που οι γύρω μου με κοιτούσαν περίεργα. Μάλλον θα νόμιζαν ότι είμαι καμιά υστερική. Από τότε δεν το ξαναεπιχείρησα. Καλύτερα σπίτι και να ξεκαρδίζομαι με την ησυχία μου.

Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας ήταν ο Σπύρος. Μπορεί όλοι να έχουν ερωτευτεί την Θεοπούλα, εγώ πάντως πάντα γελούσα περισσότερο στις σκηνές του Σπύρου. Ιδιαιτέρως βέβαια στις σκηνές Σπύρου-Θεοπούλας, όπως τότε που η Θεοπούλα εξασκούσε τα Γαλλικά της με το κασετόφωνο (Où est la table? Στην κουζίνα). Από τα τελευταία επεισόδια θυμάμαι την αμίμητη ατάκα του Σπύρου προς τη Θεοπούλα: Αντί να μαθαίνεις τα SOS, μαθαίνεις τα εκτός ύλης!

Επίσης μου άρεσε η Ντάλια η ανεπανάληπτη. Γελούσα μέρες με μια από τις πρώτες της ατάκες, όταν μπήκε στο αυτοκίνητο του Σπύρου: Το αυτοκίνητο.....αυτό είναι όλο;

Σας θυμίζω επίσης το εξαιρετικό:

Ζουμπουλία: Ζώδια δεν έχει;
Σπύρος: Στο πρόγραμμα του θεάτρου, θα έχει ζώδια;
Ντάλια: Γιατί, στης τηλεόρασης πώς έχει;

Επίσης:

Αστυνομικός: Είστε λεσβίες;
Ντάλια: Βεβαίως, και η κυρία... αλλά εγώ είμαι πιο πολύ.

Και το ακόμα καλύτερο:

Ντάλια: Τι έχει γίνει;
Αλέξης: Κάναμε έρωτα.
Ντάλια: Γιατί;
Αλέξης: Αυτό πάλι πρώτη φορά μου το ρωτάνε.

Εδώ που τα λέμε, δεν είχε κι άδικο ο άνθρωπος... Πάντως πρέπει να πω ότι πολύ χάρηκα που τελικά σμίξανε ο Αλέξης με την Ντάλια. Καημό το είχα, καθότι είμαι ρομαντική ψυχή κατά βάθος.

Τέλος ας μην ξεχνάμε την Αμαλλλλία:

Ζουμπουλία: Πού γεννήθηκες;
Αμαλία: Στην Τρίπολλλλη…
Σπύρος: Αρκαδία θα πεις!
Αμαλία: Ορειννννή ή Πεδινννννή;
(υπάρχει πεδινή Αρκαδία;)
Φώτης: Υποθαλάσσια!!! (υποθαλάσσια σίγουρα δεν υπάρχει πάντως)

Και το άσμα:

Φιλλλλί, φιλλλλί με τελλλλλειώννννννεις,
με αποτελλλλλλλειώννννννννεις

Η μακράν καλύτερη ατάκα βέβαια ήταν της Θεοπούλας. Η κλασική πλέον:

Άντε καλέ, σιγά, κόβεται το σεξ;

Έλα ντε!!!!

10 comments:

MichalisM said...

Άλλο ένα:

Θεοπούλα: παίζει κανένας ωραίος?
Αβραάμ: Όχι, όχι, το έργο έχει μόνο γυναίκες…
Σοφία: Γιατί, λεσβίες είναι??
…….
Θεοπούλα: Λεσβίες τί είναι??
Σοφία: Όταν μια γυναίκα πάει με μιαν άλλη

Θεοπούλα: Που???
Αγγέλα: ΣΤΗ ΛΑΙΚΗ!!!

Θεοπούλα: Α….ευτυχώς εμείς στη γειτονιά….όλες λεσβίες είμαστε!!

Γκρινιάρης said...

Πολύ πετυχημένη σειρά, ομολογουμένως! Μαζί με το 50-50 ήταν δυο εκπληκτικές σειρές που ξεχώρισαν!

Σοφία said...

@ Lonesome_Cowboy: Χαχαχαχα! Όντως κι αυτό πολύ καλό :-)

@ Γκρινιάρης: Είδα κάποια επεισόδια του 50-50, και μου άρεσαν, αλλά όχι αρκετά για να το "κυνηγήσω". Τελείωσε κι αυτό;

civil said...

H καλύτερη σειρά των τελευταίων δύο χρόνων στην ελληνική τηλεόραση βρίσκεται λίγο πάνω από το μέτριο. Αυτό αρκεί για να την κάνει διάσημη.

Έχω απορία: οι αγγλίδες φίλες σου γέλασαν κάποια στιγμή;

seaina said...

Χα χα χα!!
Λοιπόν εγώ το "Παρά 5", δεν ξέρω γιατί, αλλά το είχα σταμπάρει να το δω από το 1ο επεισόδιο. Ήξερα ότι το έγραφε ο καπουτζίδης και όπως και τις "Σαββατογεννημένες" έτσι και αυτό έλεγα θα μου αρέσει .. κι έτσι έγινε.
Ένα καταπληκτικό που είχε αυτή η σειρά (που για αυτό νομίζω ότι ενθουσίασε) ήταν ότι συνδύαζε πολλά στυλ σείριαλ: κωμικό (ξεκαρδιστικό ώρες ώρες), αστυνομικό (καθόλου χλιαρό) και συγκινητικό (δίχως να γίνεται μελώ).
Να προσθέσω κι εγώ κάποιες ατάκες:

Ντάλια (στο τηλέφωνο): Πού είστε;
Ζουμπουλία: Στην παραλία, κάτω από μία ομπρέλα που γράφει "BEAKH" (έγραφε BEACH)

&
Ανεβαίνει η Θεοπούλα με τη σχολική ποδιά και όλο νάζι κοιτάει τον άναυδο Σπύρο, περιμένοντας μια επιβράβευση για την ενδυματολογική της επιλογή.
Σπύρος: Έχουν καταργηθεί.
Θεοπούλα: Δηλαδή να τη βγάλω;;
Σπύρος: Ναι
Φεύγει η Θεοπούλα και η γιαγιά Σοφία ρωτά
Σοφία: Ποιος ήταν Σπύρο μου;
Σπύρος: Η Πετροβασίλη!!
Λύθηκα στο γέλιο ...
Anyway από τη σειρές που σίγουρα θα ξαναβλέπουμε τα καλοκαίρια και τα μεσημέρια σε επαναλήψεις.

Υ.Γ. Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας ήταν και για μένα ο Σπύρος ..
Αα και το 50-50 είχε πολύ γέλιο (δες το αν σου κάτσει) αλλά τελείωσε και αυτό!
Ουφφ τελείωσα .. φιλιά!

DaNaH said...

Μια που όλοι γράφουμε ατάκες να γράψω και εγώ μία που θυμήθηκα.

Μπαίνει η Ντάλια στο ταξί για να πάει να συναντήσει τους άλλους και όταν φτάνει το ταξί στον προορισμό του της λέει το ποσόν και εκείνη δίνει 200ευρω ή 500ευρω (μεγάλο χαρτονόμισμα anyway) και γυρνάει ο ταξιτζής και της λέει "πιο ψιλά δεν έχει;" και εκείνη γυρνάει και κοιτάει τον ουρανό του αυτοκινήτου (ψηλά)! LoL!

Και εμένα αγαπημένοι χαρακτήρες ήταν ο Σπύρος και η Ντάλια. Όλοι μου άρεσαν βέβαια, αλλά αυτούς ξεχώρισα λίγο περισσότερο. Ο Σπύρος ίσως γιατί είναι κοντά στον δικό μου χαρακτήρα και η Ντάλια για την παιδικότητα και την αφέλεια που είχε που την έκανε και τόσο αγαπητή. :)

Σοφία said...

@ Civil: Με το Είσαι Το Ταίρι Μου; Όχι μόνο γελούσαν, αλλά είχαν και άγχος για το τι θα γίνει στη συνέχεια. Κάθε φορά που έρχονταν σπίτι ρωτούσαν αν έχει καινούριο επεισόδιο.

@ Seaina & Δανάη: Tέλειες οι ατάκες :-)
Αν θυμάστε κι άλλες, γράψτε τις (αν δεν βαριέστε).

? said...

κατα γενική ομολογία ήταν από τις πιο πετυχημένες σειρές των τελευταίων ετών.πάντως δε συγκίνησε τους πάντες το ταλέντο του σεναριογράφου και ηθοποιού Γ.Καπουτζίδη(βλ.Γεωργίου)

Μ said...

Το "Παρά 5" ήταν όντως μια σειρά που ξεχώρισε από πέρυσι. Το ωραίο ήτανε ότι μαζευότανε σε παρέες ο κόσμος για να το δει και την άλλη μέρα σχολιάζανε τις ατάκες.(Η συνηθισμένη ατάκα της Τρίτης "Παρά 5 είδες χθες;; Α,πολύ γέλιο!!!) Το άλλο που μου άρεσε ήτανε ότι ήτανε μια σειρά που δεν περιείχε αισχρολογίες και σκηνές με σεξ και συναφή (πράγμα σπάνιο για την ελληνική τηλεόραση, αφού όλα περιστρέφονται γύρω από το σεξ..) Ελπίζω του χρόνου σε μια εξίσου καλή σείρα και γιατί όχο και σε καλύτερη!!!

Σοφία said...

@ Νίκος: Αν ο Γεωργίου είναι αυτός που φαντάζομαι, χαίρομαι ιδιαιτέρως που δεν συμφωνούμε. Το αντίθετο θα με ανησυχούσε.

@ Μαρία: Συμφωνώ κι επαυξάνω!